Niezbędnik ateisty. Rozmowy Piotra Szumlewicza

Rozmowy z lewacką bojówką ?

Rozmowy z lewacką bojówką ?

Ciekawe rozważania, książka sprzed ponad 12-tu lat kiedy apostazja nie była czymś zwyczajnym.

Ciekawe rozważania, książka sprzed ponad 12-tu lat kiedy apostazja nie była czymś zwyczajnym.

Różnorodność ocen i opinii nt. tej pozycji potwierdza zasadność powstania tej książki. Doceniam pracę autora, który zaprosił do rozważań na temat ateizmu znane i cenione osoby, przedstawicieli różnych środowisk co pozwoliło na stworzenie głęboko intelektualnej i humanistycznej analizy postawy odrzucającej wiarę w Boga i inne siły nadprzyrodzone. Książka powstała dekadę temu – jednak nadal uważam, że wiele przemyśleń i poruszonych kwestii jest na tyle uniwersalna, że warto zapoznać się z tym materiałem mimo upływu czasu. Wiele postulatów, szczególnie tych odnoszących się do wyeliminowania nadmiernej obecności religii i Kościoła w przestrzeni publicznej jest nadal bardzo aktualna. Mimo zachodzących zmian społecznych, postawa ateistyczna jest marginalizowana, a dążenie do zrównania praw osób różnych wyznań przy dominacji religii katolickiej w Polsce wydaje się zadaniem karkołomnym. Warto mieć świadomość jaką rolę w kształtowaniu światopoglądu odgrywa religia i jak na wiele aspektów naszego życia ma wpływ.

Różnorodność ocen i opinii nt. tej pozycji potwierdza zasadność powstania tej książki. Doceniam pracę autora, który zaprosił do rozważań na temat ateizmu znane i cenione osoby, przedstawicieli różnych środowisk co pozwoliło na stworzenie głęboko intelektualnej i humanistycznej analizy postawy odrzucającej wiarę w Boga i inne siły nadprzyrodzone. Książka powstała dekadę temu...

Poza kilkoma wywiadami, które były ciekawe (Środa, Nowicka, Kurkiewicz, Napieralski, Biedroń) to całość pomimo trafiania w moje poglądy była, średnia. Szumlewicz pytaniami często sugeruje odpowiedź, albo wręcz zadaje pytanie, po czym sam sobie odpowiada. Poza tym irytujące jest trochę to, że mylony jest ateizm z antyklerykalizmem więc książka powinna nazywać się "Niezbędnik antyklerykała", bo o samym ateizmie jest nie wiele.

Poza kilkoma wywiadami, które były ciekawe (Środa, Nowicka, Kurkiewicz, Napieralski, Biedroń) to całość pomimo trafiania w moje poglądy była, średnia. Szumlewicz pytaniami często sugeruje odpowiedź, albo wręcz zadaje pytanie, po czym sam sobie odpowiada. Poza tym irytujące jest trochę to, że mylony jest ateizm z antyklerykalizmem więc książka powinna nazywać się ...

Bardzo ciekawe wywiady z mniej lub bardziej wartościowymi ludźmi. Chociaż wszystkie rozmowy spina ateizm, to każda z nich jest inna, a pytający dopasowuje się do rozmówcy pod kątem tego kim jest, co robi na co dzień oraz czym jest dla niego niewiara w boga. Dzięki temu każda rozmowa pokazuje czytelnikowi inny obraz człowieka-ateisty, niekoniecznie ten stereotypowy.

Bardzo ciekawe wywiady z mniej lub bardziej wartościowymi ludźmi. Chociaż wszystkie rozmowy spina ateizm, to każda z nich jest inna, a pytający dopasowuje się do rozmówcy pod kątem tego kim jest, co robi na co dzień oraz czym jest dla niego niewiara w boga. Dzięki temu każda rozmowa pokazuje czytelnikowi inny obraz człowieka-ateisty, niekoniecznie ten stereotypowy.

W moim odczuciu publikacja przynajmniej częściowo nie wytrzymuje próby czasu. Dla czytelnika, który nie jest na bieżąco z sytuacją polityczną i społeczną w Polsce w latach 2008-2010, część komentarzy, odwołań i aluzji może być obecnie nieczytelna. W konsekwencji takie wywody tracą znacznie na klarowności. Niektóre wywiady były dla mnie rozczarowujące głównie ze względu na mało asertywny język. Z perspektywy 2017 roku, w którym fundamentalizm religijny i narodowościowy przeżywają swoisty renesans pod auspicjami reżimu PiS, część prognoz i opinii odnośnie laicyzacji społeczeństwa polskiego brzmi dla mnie co najmniej naiwnie.
Całość zbioru ratują dla mnie rozmowy z Justyną Dąbrowską, Romanem Kurkiewiczem i Edwinem Bendykiem. Pomimo wszystkich mankamentów myślę, że warto byłoby ponowić takie przedsięwzięcie, aby stworzyć prawdziwy niezbędnik, który zostanie osadzony w szerszej perspektywie.

W moim odczuciu publikacja przynajmniej częściowo nie wytrzymuje próby czasu. Dla czytelnika, który nie jest na bieżąco z sytuacją polityczną i społeczną w Polsce w latach 2008-2010, część komentarzy, odwołań i aluzji może być obecnie nieczytelna. W konsekwencji takie wywody tracą znacznie na klarowności. Niektóre wywiady były dla mnie rozczarowujące głównie ze względu na...

Ja wyznawcy najgorszej z religii pełnej przemocy i okropnej historii, może pisać o ateizmie? Nawet podnosić taki temat? Wyznawcy Państwizmu wierzący w przetrwanie zus (wbrew wszelkim nawet państwowym raportom),wyznawcy widzialnej ręki interwencjonizmu (twierdzący, że jakiś wariat jak w komunie jest w stanie sterować i dostarczać nam potrzebne rzeczy, kontrolować wszystko) etc....
Jestem niezmiernie zdegustowany. Znów ktoś myślący (lub nie) emocjami, zabiera się za tak logiczne i racjonalne tematy. Znów oczywiście poległ.

Ja wyznawcy najgorszej z religii pełnej przemocy i okropnej historii, może pisać o ateizmie? Nawet podnosić taki temat? Wyznawcy Państwizmu wierzący w przetrwanie zus (wbrew wszelkim nawet państwowym raportom),wyznawcy widzialnej ręki interwencjonizmu (twierdzący, że jakiś wariat jak w komunie jest w stanie sterować i dostarczać nam potrzebne rzeczy, kontrolować wszystko)...

Ateizm a antyklerykalizm to lekka różnica.

Ateizm a antyklerykalizm to lekka różnica.

Przeciętna. Niektóre wywiady ciekawe, inne mniej ciekawe i bardzo podobne do siebie. Ale ponieważ pod niektórymi zdaniami podpisałabym się obiema rękami, z niektórymi osobami jesteśmy jednomyślni, nie żałuję czasu poświęconego lekturze.

Przeciętna. Niektóre wywiady ciekawe, inne mniej ciekawe i bardzo podobne do siebie. Ale ponieważ pod niektórymi zdaniami podpisałabym się obiema rękami, z niektórymi osobami jesteśmy jednomyślni, nie żałuję czasu poświęconego lekturze.

Może trochę zbyt wiele odniesień do PRL-u w tej książce i czasami miałam wrażenie, że wszystkie wywiady są praktycznie takie same, ale ogólnie nie żałuję, że przeczytałam.

Może trochę zbyt wiele odniesień do PRL-u w tej książce i czasami miałam wrażenie, że wszystkie wywiady są praktycznie takie same, ale ogólnie nie żałuję, że przeczytałam.